Diagnoza i terapia

Diagnoza logopedyczna jest badaniem, które ma na celu ocenę rozwoju mowy dziecka, aktualnego stanu mowy oraz określenie wszelkich nieprawidłowości  występujących podczas komunikacji językowej. Prawidłowo postawiona diagnoza, stanowi podstawę zaplanowania terapii logopedycznej.

Diagnoza logopedyczna

Na diagnozę logopedyczną składa się kilka czynników:

  • wywiad z rodzicem lub opiekunem dziecka, obejmujący:
  • przebieg ciąży, stosowane leki, poród,
  • informacje o dotychczasowym rozwoju dziecka,
  • omówienie ewentualnej zgromadzonej dokumentacji medycznej,
  • badanie budowy oraz sprawności narządów artykulacyjnych,
  • badanie funkcji prymarnych, czyli sposób oddychania, gryzienia, żucia, połykania itd.,
  • badanie słuchu fizjologicznego (fizycznego), 
  • badanie słuchu fonematycznego,
  • badanie kompetencji językowych,
  • badanie rozumienia mowy oraz samego mówienia.


Terapia logopedyczna

Jak wygląda terapia logopedyczna?

Po dokonaniu rzetelnej i skrupulatnej diagnozy, opracowuję indywidualny program terapii logopedycznej. Sama terapia opiera się na systematycznych  spotkaniach dziecko-terapeuta oraz wykonywaniu ćwiczeń przygotowanych przeze mnie do pracy w domu. 

Każda terapia logopedyczna składa się z kilku elementów, które obejmują:

  • usprawnianie narządów artykulacyjnych,
  • rozwój aparatu fonacyjnego,
  • doskonalenie prawidłowego toru oddechowego,
  • ulepszanie słuchu fonemowego,
  • wywołanie zaburzonych głosek,
  • utrwalenie wywołanych głosek,
  • automatyzację wywołanych głosek w mowie spontanicznej.

W swojej pracy kieruję się zasadą, że dzieci najwięcej uczą się poprzez zabawę.
Dlatego terapia prowadzona przeze mnie nigdy nie jest nudna i monotonna! 


Ćwiczenia wspomagające terapię logopedyczną

W pracy stosuję również ćwiczenia wspomagające terapię logopedyczną, m.in.:

  • zabawy ortofoniczne,
  • ćwiczenia sekwencji i kategoryzacji, 
  • układanki lewopółkulowe,
  • ćwiczenia rozwijające orientację w przestrzeni oraz schemacie własnego ciała,
  • ćwiczenia logorytmiczne, 
  • zabawy paluszkowe,
  • elementy terapii ręki,
  • ćwiczenia w czytaniu,
  • wzbogacanie mowy biernej (rozumienie mowy) i czynnej (posługiwanie się mową, umiejętność budowania zdań).